ช่วงเวลาประมาณ 2ทุ่มกว่าๆ ของทุกวัน จะเป็นช่วงที่พาเด็กๆ สวดมนต์ ซึ่งปกติช่วงนี้ จะใช้การสังเกตุร่างกายเป็นหลัก เพราะเด็กจะเสียงดัง ดูจิตไม่ไหว
การดูกายก็จะดูว่าปากกำลังขยับขึ้นลง เวลากำลังสวดมนต์ ร่างกายเคลื่อนไหวเวลา ก้มลงกราบ ถ้าใจหลงไปคิดก็คอยรู้ไป รู้บ้างไม่รู้แล้วกำลังที่จะทำได้
เมื่อวันที่ 11 กันยายน 2553 เวลาประมาณ 20.20น. ขณะที่เตรียมตัวจะ นั่งคุกเข่า ก็เห็นวัตถุเคลื่อนผ่านตาไป รู้สึกตกใจ พอหายตกใจเลย คิดได้ว่า เป็นช่วงที่แขนซ้ายของเรา เคลื่อนมายันตัวเพื่อให้ นั่งตัวตรงนั่นเอง สิ่งที่เห็นเป็นวัตถุที่เราไม่รู้จัก และไม่ใช่ของเราแน่ แต่บอกไม่ถูกว่ามันเป็นอย่างไร เพราะมันเร็วมาก
เราคิดในใจว่านี่คงเป็น สภาวะที่หลวงพ่อปราโมชย์ ท่านพูดอยู่เสมอว่าเมื่อ จิตมันรู้สึกตัวได้เองอัตโนมัติ จะเห็นว่ากายไม่ใช้เรา จะเห็นเป็นแค่ก้อนธาตุ ที่เรามาอาศัยอยู่เท่านั้น
เลยต้องรีบมาบันทึกเก็บไว้ก่อน เพราะตอนนี้ยังจำสภาวะนั้นได้อยู่... หวังว่าเราคงพอเริ่มเห็นรอยเท้า ของผู้คนที่เดินตามรอยของพระพุทธเจ้า บ้างแล้ว... (ให้กำลังตัวเองบ้างนะ)
... แต่ก็จะไม่เร่งรีบจน การปฏิบัติผิดเพี้ยนไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น